زندگی طلوعی دارد و غروبی، شروعی دارد و پایانی، سالها و ماه ها و ساعتها و دقایق و ثانیه ها در گذرند ،زندگی می گذرد،زندگی همه اش به رنگ سفیدی نیست ؛زندگی همه اش به رنگ سیاهی نیست ،زندگی ترکیبی از سفیدی و سیاهی ست ؛زندگی این نیست که بگویی فردا، زندگی این نیست که لذت بردن از آن را موکول  به آینده کنی و به قول سهراب زندگی آب تنی کردن در حوضچه اکنون است ؛مهم فقط طول عمر و زیاد بودن فاصله نقطه شروع و پایان نیست ،مهم این نیست که چند سال زنده ای مهم این است که چند سال واقعا" زندگی میکنی؛ مهم این نیست که طول زندگی ات چقدر است مهم این است که عرض زندگیت چه اندازه  است آری مهم کیفیت لحظه لحظه های عمر توست که در گذر است؛ چیزی که مهم است کیفیت زندگی توست مهم اینست که از زندگیت راضی باشی ،مهم رضایت مندی تو از لحظه اکنونیست که داری نفس میکشی  

باید سعی کنی هم کیفیت زندگی خودت را بهبود ببخشی و هم کیفیت زندگی همنوعانت را؛ سلامتی، ثروت ،طول عمر، جوانی و شادابی مهمند ولی مهمتر این است که چگونه از این ثروت و جوانی و دیگر برکتها و نعمتها استفاده میکنی ؛طعم شیرین لحظه هایی که در گذرند را بچش و سعی کن طعم شیرین آن را نیز به دیگران  بچشانی؛ زمان طلوعم یادم نیست ،نمی دانم تا غروب چقدر فاصله است، نمی خواهم بدانم غروبم چگونه خواهد بود اما چیزی که میدانم این است که الان زنده و سلامتم ،مهم اینست که الان اینجایم، اکنون است که حقیقت دارد ،گذشته پوسیده است و آینده مجازیست ؛خدایا شکر که الان زنده ام ،خدای من کمکم کن تا خوب زندگی کنم.